Αρκετός κόσμος βγήκε στην εξοχή του χωριού και την φετινή Πρωτομαγιά. Τα δύο ιστορικά εκκλησάκια της Ψίνθου το Ιαματικό και το Παρμένι δέχτηκαν πολλούς επισκέπτες που διασκέδασαν μέσα στην ανθισμένη φύση και μάζεψαν λουλούδια για την κατασκευή των μαγιάτικων στεφανιών. Μάλιστα χθες παραμονή Πρωτομαγιάς, στο Ιαματικό της Ψίνθου, εξέδραμαν μέλη του ροδίτικου συλλόγου « Ομάδες διάσωσης και διάδοσης της λαογραφίας και της παράδοσης "Ελένη" ».




Στην Ψίνθο τα παραδοσιακά στεφάνια φτιάχνονται από τα κίτρινα άγρια λουλούδια που ανθίζουν αυτή την εποχή στην εξοχή του χωριού. Διαβάστε παλαιότερα σχετικά άρθρα με φωτογραφίες και βίντεο :

• Το έθιμο με το Μαγιάτικο στεφάνι (2013)
• Πρωτομαγιά - Τα στεφάνια της Ψίνθου (2014)
• Οι τελευταίες μέρες του Απρίλη, η Πρωτομαγιά και η κατασκευή του μαγιάτικου στεφανιού στη Ψίνθο (2015)
• Η βροχερή Πρωτομαγιά και η κατασκευή του μαγιάτικου στεφανιού στην Ψίνθο (2016)

Η μέρα αυτή όμως είναι ιστορικά συνδεδεμένη και με τους αγώνες του εργατικού κινήματος, των εργατών που την 1η Μαΐου του 1886 στο Σικάγο των Η.Π.Α ζήτησαν καλύτερες συνθήκες εργασίας και οκτάωρη εργασία.

Πρωτομαγιά

Πρώτη Μαΐου είναι η ημέρα των εργατών παγκοσμίως. Είναι η μέρα που εορτάζεται η εξέγερση των εργατών στην πόλη του Σικάγο των Η.Π.Α το 1886 (May Day - 1η Μαΐου 1886).

Μετά από τις επιτυχημένες διεκδικήσεις των εργατών στον Καναδά το 1872, η Ομοσπονδία των Εργατικών Ενώσεων στις Η.Π.Α το 1885 αποφασίζει να υποστηρίξει το αίτημα της οκτάωρης εργασίας, μια απαίτηση χρόνων. Αποφασίστηκε ότι αν οι εργοδότες δεν έκαναν το αίτημα δεκτό τότε θα κήρυσσαν πανεργατική απεργία την 1η Μαΐου του 1886. Την εποχή εκείνη στις Η.Π.Α - αλλά και παγκοσμίως - οι εργοδότες μπορούσαν να απασχολούν τους εργαζόμενους όσες ώρες ήθελαν εξαναγκάζοντας τους να δουλεύουν ακόμα και τις Κυριακές και συνήθως ως τότε κάτω υπό άθλιες συνθήκες εργασίας. Το πλαίσιο κανόνων εργασίας τότε στις Η.Π.Α ήταν σχεδόν ανύπαρκτο και έτσι κανείς δεν έλεγχε ουσιαστικά στα θέματα αυτά την εργοδοσία και ειδικά τις μεγάλες εταιρίες όπως τα εργοστάσια.

Τον Μάιο του 1886 τα εργατικά συνδικάτα ξεσηκώνονται και για πρώτη φορά διεκδικούν καλύτερες συνθήκες εργασίας και το γνωστό οκτάωρο. Ζητούσαν την μείωση των ωρών εργασίας με σύνθημα «Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο» !

Σαν σήμερα την 1η Μαΐου του 1886, στην πόλη Σικάγο των Η.Π.Α, το μεγαλύτερο βιομηχανικό κέντρο της εποχής, 90.000 εργάτες συμμετέχουν στις απεργίες που γίνονταν σε ολόκληρη την επικράτεια, περί τους 350.000 εργάτες από συνολικά 1.200 εργοστάσια. Στο Σικάγο οι εργάτες μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά τους ξεκινούν να διαδηλώσουν ειρηνικά, στην κεφαλή της πορείας βρίσκεται ο αναρχοσυνδικαλιστής Άλμπερτ Πάρσονς, μαζί με τη γυναίκα και τα επτά τους παιδιά. Τις επόμενες δύο ημέρες η απεργία συνεχίζεται, στα εργοστάσια όμως αναφέρονται συμπλοκές μεταξύ απεργών και απεργοσπαστών που προσπαθούν να σπάσουν την απεργία. Στις 3 Μαΐου έξω από το εργοστάσιο Μακ Κόρμικ στο Χάρβεστερ, η αστυνομία επεμβαίνει μαζί με τους μπράβους του εργοστασίου και πυροβολεί κατά των εργατών που απεργούν, συνολικά 6 εργάτες σκοτώθηκαν και 30 τραυματίστηκαν !

Στις 4 Μαΐου τα συνδικάτα καλούν τους εργαζόμενους σε συγκέντρωση στη πλατεία Χάιμαρκετ του Σικάγου προς συμπαράσταση των απεργών και για να διαμαρτυρηθούν κατά της αστυνομικής βίας. Την συγκέντρωση των εργατών αστυνόμευαν 1350 αστυνομικοί οπλισμένοι με οπλοπολυβόλα. Η συγκέντρωση είναι ειρηνική. Κατά τη διάρκειά της συγκέντρωσης δυνατή βροχή αναγκάζει τους περισσότερους εκ των συγκεντρωμένων να αποχωρήσουν. Ο 'Αλμπερτ Πάρσον μιλούσε ακόμα σε όσους παρέμεναν στην πλατεία όταν η αστυνομία έλαβε εντολή να διαλύσει με τη βία την συγκέντρωση, έγιναν συμπλοκές και κάποιος μέσα από το πλήθος πέταξε μια χειροβομβίδα η οποία εξεράγει με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 7 αστυνομικοί και αρκετοί να τραυματιστούν. Οι αστυνομικοί αρχίζουν να πυροβολούν προς το συγκεντρωμένο πλήθος, 4 διαδηλωτές σκοτώνονται ενώ πολλοί τραυματίζονται.

Θα ακολουθήσουν συλλήψεις ηγετικών στελεχών του εργατικού κινήματος (Άλμπερτ Πάρσονς, Άουγκουστ Σπις, Γκέοργκ Έγκελ, Λούις Λινγκ, Άντολφ Φίσερ, Μίκαελ Σβαμπ, Σάμουελ Φίλντεν και Όσκαρ Νίμπι), οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι αναρχοσυνδικαλιστές. Η δίκη γίνεται στις 21 Ιουνίου του 1886. Οι συλληφθέντες κατηγορούνται για την βομβιστική επίθεση χωρίς όμως στοιχεία που να μπορούν να στηρίξουν τις κατηγορίες. Η υπεράσπιση κάνει λόγο για προβοκάτσια. Παρά ταύτα το δικαστήριο ζητά τη θανατική ποινή για όλους τους κατηγορούμενους με το σκεπτικό ότι ενθάρρυναν τον άγνωστο δράστη να πετάξει τη χειροβομβίδα από τους λόγους που εκφώνησαν στην συγκέντρωση !

Οι Άουγκουστ Σπις, Γκέοργκ Έγκελ, Άντολφ Φίσερ, Λούις Λινγκ, Μίκαελ Σβαμπ, Σάμουελ Φίλντεν και Άλμπερτ Πάρσονς καταδικάζονται σε θάνατο. Ο Όσκαρ Νίμπι καταδικάζεται σε κάθειρξη 15 ετών. Ο 'Αλμπερτ Πάρσον, ο Άουγκουστ Σπις, ο 'Αλντολφ Φίσερ και ο Τζορτζ Ένγκελ κρεμάστηκαν στις 11 Νοεμβρίου του 1887. Στη συνέχεια οι ποινές για τους Φίλντεν και Σβαμπ γίνονται ισόβια ενώ ο Νίμπι αυτοκτονεί στο κελί του.

Στο Παρίσι στις 20 Ιουλίου του 1889 κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δεύτερης Σοσιαλιστικής Διεθνούς αποφασίστηκε να είναι η Πρωτομαγιά, εργατική «γιορτή».

Η δικαίωση των κατηγορουμένων θα έρθει αργά το 1893 όταν ο κυβερνήτης του Ιλινόις θα παραδεχτεί ότι αστυνομία και μπράβοι χτύπησαν χωρίς λόγο τους διαδηλωτές στο Σικάγο ενώ η δίκη των οκτώ θεωρείται μέχρι σήμερα μία από τις σοβαρότερες υποθέσεις κακοδικίας στην ιστορία των Η.Π.Α .

* Διαβάστε σχετικό παλαιότερο άρθρο: Πρωτομαγιά η «γιορτή» και μια απογευματινή βόλτα στη Ψίνθο.