Λουίζα λίγα λόγια για το φυτό
Η Λουίζα είναι φυλλοβόλος θάμνος με πράσινα λογχοειδή φύλλα και μικρά άνθη συνήθως άσπρου χρώματος ή και ρόδινα, μοβ. Η λουίζα (Lippia citriodora ή Aloysia citrodora - στα αγγλικά lemon verbena) έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό άρωμα που θυμίζει λεμόνι. Το φυτό έχει καταγωγή από την Λατινική Αμερική, στην Ευρώπη το έφεραν πρώτοι οι Ισπανοί τον 17ο αιώνα όπου και καλλιεργήθηκε κυρίως για την παραγωγή αιθέριου ελαίου.
Οι ευεργετικές δράσεις
Η Λουίζα είναι αρωματικό αλλά και φαρμακευτικό φυτό, εκτός από τις πολλές χρήσης της στην μαγειρική (σε σάλτσες, ψάρι, κρέας, σαλάτες, γλυκά, αρωματισμό ποτών κ.α) χρησιμοποιείται από αρχαιοτάτων χρόνων ως βότανο. Τα αποξηραμένα φύλλα της από τα οποία γίνεται τσάι έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Έχει βρεθεί ότι βοηθάει σε άτομα που αντιμετωπίζουν διαταραχές ύπνου, μειώνει το άγχος και χαλαρώνει, βελτιώνει τη λειτουργία των αρθρώσεων, προστατεύει από μυϊκές βλάβες που μπορεί να συμβούν κατά τη διάρκεια σωματικής ασκήσης, μειώνει το οξειδωτικού στρες και κατ επέκταση συμβάλει στην ισχυροποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος μειώνοντας τις φλεγμονές. Οι ιθαγενείς στην Λατινική Αμερική την χρησιμοποιούσαν για να καταπολεμήσουν τον πυρετό. Τέλος έχει διουρητική δράση και λέγεται πως σε συνδυασμό με άσκηση συμβάλει στο αδυνάτισμα.
Ποιά άτομα δεν πρέπει να την χρησιμοποιούν
Όπως όλα τα βότανα έτσι και η Λουίζα πρέπει να χρησιμοποιείται με μέτρο, αν κάποιος λαμβάνει κάποια φαρμακευτική αγωγή ή αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα υγείας πρέπει πριν οποιαδήποτε χρήση να έχει συμβουλευτεί τον γιατρό του. Αν και είναι ένα από τα πιο «ασφαλή» στη χρήση βότανα δεν πρέπει να χρησιμοποιείται από άτομα έχουν υπόταση, άτομα που αντιμετωπίζουν οποιοδήποτε πρόβλημα με τα νεφρά ενώ πρέπει να αποφεύγεται από τις εγκύους ! Σε ορισμένα άτομα μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό στο δέρμα, αν παρουσιαστεί δερματικός ερεθισμός πρέπει άμεσα να διακόψουμε την χρήση.
Συστατικό σε αναψυκτικά
Σήμερα η Λουίζα υπάρχει ως συστατικό σε διάφορα αναψυκτικά. Μάλιστα στις χώρες της Λατινικής Αμερικής είναι ιδιαίτερα δημοφιλές ένα αναψυκτικό που περιέχει Λουίζα και ονομάζεται Ιnka Cola.
Τσαι Λουίζας
Τα παλαιότερα χρόνια στην Ελλάδα η Λουίζα, ο βασιλικός, ο δυόσμος και διάφορα άλλα αρωματικά φυτά υπήρχαν σε αφθονία στις περισσότερες αυλές στο σπιτιών. Αν κάποιος ήθελε να κάνει τσάι Λουίζας απλά έκοβε λίγα πράσινα φύλλα από την αυλή τα έβραζε στο νερό, κατόπιν σούρωνε, προσέθετε μια κουταλιά ζάχαρη και είχε ένα ωραίο τσάι με το άρωμα του λεμονιού. Επειδή ακόμα δεν έτυχε να έχουμε αποξηραμένα φύλλα στο παρακάτω βίντεο χρησιμοποιούμε και μεις φρεσκοκομμένα πράσινα φύλλα :
Το καλοκαίρι αφήνουμε το τσάι Λουίζας να κρυώσει για λίγο και προσθέσουμε 2 παγάκια και λίγο χυμό λεμονιού. Το αποτέλεσμα είναι ένα απόλυτα δροσιστικό παγωμένο τσάι λουίζας ιδανικό για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού !
Σήμερα συνίσταται για να φτιάξουμε τσάι (αφέψημα) Λουίζας, να βράζουμε τα αποξηραμένα φύλλα σε νερό για 5 λεπτά, σουρώνουμε και μπορούμε να πιούμε το τσάι.
Ως έγχυμα, βράζουμε νερό στο μπρίκι, το αποσύρουμε από τη φωτιά, προσθέτουμε τα φύλλα και το αφήνουμε σκεπασμένο για 5 λεπτά. Σουρώνουμε καλά και μπορούμε να το πιούμε.
Τέλος η Λουίζα αναφέρεται και στο ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη «Μαρίνα» από την ποιητική συλλογή «Τα Ρω του Έρωτα» που μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη στο δίσκο «Μικρές Κυκλάδες».
* ΠΡΟΣΟΧΗ : Το περιεχόμενο προορίζεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Όπως ισχύει για όλα τα είδη βοτάνων, θα πρέπει πρώτα να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας πριν την κατανάλωση τους. Δεν πρέπει να καταναλώνετε ή να χρησιμοποιείτε βότανα σε καμία περίπτωση τα οποία δεν γνωρίζετε ! Μην το επιχειρήσετε ! Ο ασφαλέστερος τρόπος για να γνωρίσει κάποιος τα βότανα είναι να συμβουλευτεί έναν ειδικό, κάποιον που πραγματικά γνωρίζει για να του δείξει διαφορετικά ρισκάρετε την υγεία σας. Το άρθρο έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα.
Η Λουίζα είναι φυλλοβόλος θάμνος με πράσινα λογχοειδή φύλλα και μικρά άνθη συνήθως άσπρου χρώματος ή και ρόδινα, μοβ. Η λουίζα (Lippia citriodora ή Aloysia citrodora - στα αγγλικά lemon verbena) έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό άρωμα που θυμίζει λεμόνι. Το φυτό έχει καταγωγή από την Λατινική Αμερική, στην Ευρώπη το έφεραν πρώτοι οι Ισπανοί τον 17ο αιώνα όπου και καλλιεργήθηκε κυρίως για την παραγωγή αιθέριου ελαίου.
Οι ευεργετικές δράσεις
Η Λουίζα είναι αρωματικό αλλά και φαρμακευτικό φυτό, εκτός από τις πολλές χρήσης της στην μαγειρική (σε σάλτσες, ψάρι, κρέας, σαλάτες, γλυκά, αρωματισμό ποτών κ.α) χρησιμοποιείται από αρχαιοτάτων χρόνων ως βότανο. Τα αποξηραμένα φύλλα της από τα οποία γίνεται τσάι έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Έχει βρεθεί ότι βοηθάει σε άτομα που αντιμετωπίζουν διαταραχές ύπνου, μειώνει το άγχος και χαλαρώνει, βελτιώνει τη λειτουργία των αρθρώσεων, προστατεύει από μυϊκές βλάβες που μπορεί να συμβούν κατά τη διάρκεια σωματικής ασκήσης, μειώνει το οξειδωτικού στρες και κατ επέκταση συμβάλει στην ισχυροποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος μειώνοντας τις φλεγμονές. Οι ιθαγενείς στην Λατινική Αμερική την χρησιμοποιούσαν για να καταπολεμήσουν τον πυρετό. Τέλος έχει διουρητική δράση και λέγεται πως σε συνδυασμό με άσκηση συμβάλει στο αδυνάτισμα.
Ποιά άτομα δεν πρέπει να την χρησιμοποιούν
Όπως όλα τα βότανα έτσι και η Λουίζα πρέπει να χρησιμοποιείται με μέτρο, αν κάποιος λαμβάνει κάποια φαρμακευτική αγωγή ή αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα υγείας πρέπει πριν οποιαδήποτε χρήση να έχει συμβουλευτεί τον γιατρό του. Αν και είναι ένα από τα πιο «ασφαλή» στη χρήση βότανα δεν πρέπει να χρησιμοποιείται από άτομα έχουν υπόταση, άτομα που αντιμετωπίζουν οποιοδήποτε πρόβλημα με τα νεφρά ενώ πρέπει να αποφεύγεται από τις εγκύους ! Σε ορισμένα άτομα μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό στο δέρμα, αν παρουσιαστεί δερματικός ερεθισμός πρέπει άμεσα να διακόψουμε την χρήση.
Συστατικό σε αναψυκτικά
Σήμερα η Λουίζα υπάρχει ως συστατικό σε διάφορα αναψυκτικά. Μάλιστα στις χώρες της Λατινικής Αμερικής είναι ιδιαίτερα δημοφιλές ένα αναψυκτικό που περιέχει Λουίζα και ονομάζεται Ιnka Cola.
Τσαι Λουίζας
Τα παλαιότερα χρόνια στην Ελλάδα η Λουίζα, ο βασιλικός, ο δυόσμος και διάφορα άλλα αρωματικά φυτά υπήρχαν σε αφθονία στις περισσότερες αυλές στο σπιτιών. Αν κάποιος ήθελε να κάνει τσάι Λουίζας απλά έκοβε λίγα πράσινα φύλλα από την αυλή τα έβραζε στο νερό, κατόπιν σούρωνε, προσέθετε μια κουταλιά ζάχαρη και είχε ένα ωραίο τσάι με το άρωμα του λεμονιού. Επειδή ακόμα δεν έτυχε να έχουμε αποξηραμένα φύλλα στο παρακάτω βίντεο χρησιμοποιούμε και μεις φρεσκοκομμένα πράσινα φύλλα :
Το καλοκαίρι αφήνουμε το τσάι Λουίζας να κρυώσει για λίγο και προσθέσουμε 2 παγάκια και λίγο χυμό λεμονιού. Το αποτέλεσμα είναι ένα απόλυτα δροσιστικό παγωμένο τσάι λουίζας ιδανικό για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού !
Σήμερα συνίσταται για να φτιάξουμε τσάι (αφέψημα) Λουίζας, να βράζουμε τα αποξηραμένα φύλλα σε νερό για 5 λεπτά, σουρώνουμε και μπορούμε να πιούμε το τσάι.
Ως έγχυμα, βράζουμε νερό στο μπρίκι, το αποσύρουμε από τη φωτιά, προσθέτουμε τα φύλλα και το αφήνουμε σκεπασμένο για 5 λεπτά. Σουρώνουμε καλά και μπορούμε να το πιούμε.
Τέλος η Λουίζα αναφέρεται και στο ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη «Μαρίνα» από την ποιητική συλλογή «Τα Ρω του Έρωτα» που μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη στο δίσκο «Μικρές Κυκλάδες».
* ΠΡΟΣΟΧΗ : Το περιεχόμενο προορίζεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Όπως ισχύει για όλα τα είδη βοτάνων, θα πρέπει πρώτα να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας πριν την κατανάλωση τους. Δεν πρέπει να καταναλώνετε ή να χρησιμοποιείτε βότανα σε καμία περίπτωση τα οποία δεν γνωρίζετε ! Μην το επιχειρήσετε ! Ο ασφαλέστερος τρόπος για να γνωρίσει κάποιος τα βότανα είναι να συμβουλευτεί έναν ειδικό, κάποιον που πραγματικά γνωρίζει για να του δείξει διαφορετικά ρισκάρετε την υγεία σας. Το άρθρο έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα.
↪ Αναρτήθηκε: 19 Ιουλίου 2022 :: Αναγνώστηκε: 940 φορές