Όλες τις εποχές του χρόνου στην εξοχή του νησιού και της Ψίνθου μπορεί κανείς να παρατηρήσει ένα ιδιαιτέρα ανθεκτικό φυτό με μεγάλα μακριά γκριζοπράσινα, στενά αγκαθωτά φύλλα που στην κορυφή τους έχουν μια μαύρη μυτερή ακίδα ενώ σε ορισμένα από αυτά αναδύεται ένας διακλαδισμένος μίσχος φορτωμένος με κίτρινα άνθη που μπορεί να φτάσει πολλά μέτρα σε ύψος, ορατός από απόσταση. Πρόκειται για την Αμερικανική Αγαύη (Agave American) ή αλλιώς ο Αθάντος όπως ονομάζεται στα ελληνικά


Η ονομασία αθάνατος έχει να κάνει με το ότι το φυτό θεωρείται αιωνόβιο αν και στην πραγματικότητα η ζωή μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 30 χρόνια. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι πρόκειται για κάποιο είδος κάκτου ενώ άλλοι τον θεωρούν θάμνο. Στην πραγματικότητα πρόκειται για παχύφυτο (ή αλλιώς χυμώδες φυτό) που μας έχει έρθει στην Ευρώπη από την Αμερική (όταν η Αμερική κατακτήθηκε από τους Ευρωπαίους), πιθανότατα από το Μεξικό καθώς εκεί φύονται αρκετά είδη αγαύης με πιο γνωστό το είδος της Μπλε Αγαύης (Agave tequilana) από τον οποία φτιάχνεται το δημοφιλές ποτό Τεκίλα !


Υπάρχουν περί τις 300 ποικιλίες αγαύης. Η Agave Americana είναι η κυρίαρχη ποικιλία αγαύης που συναντάμε στην Ελλάδα. Κάθε φύλλο της μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 2 μέτρα που περιφερειακά φέρει μικρά αλλά κοφτερά αγκαθιά ενώ στην άκρη τους η μαύρη βαριά ακίδα μπορεί να τρυπήσει το δέρμα ζώων και ανθρώπων. Όλα τα αγκάθια του φυτού έχουν αναπτυχθεί ακριβώς για την προστασία του. Το φυτό αντέχει τις αντίξοες κλιματολογικές συνθήκες όπως την υπερβολική ζέστη και την ξηρασία ενώ φύεται σε ξερά και άγονα εδάφη. Θα το συναντήσουμε στις άκρες χωραφιών σαν φράχτη ενώ σήμερα χρησιμοποιείται και στην κηποτεχνία. Αν και διαθέτει αγκαθωτά σκληρά φύλλα, τα σαλιγκάρια μπορούν να προξενήσουν παραδόξως μεγάλη ζημιά αφού για αυτά αποτελούν τροφή.


Ανάλογα το μέγεθος του φυτού, κοντά στο τέλος της ζωής του, παράγει ένα ψηλό, διακλαδισμένο μίσχο, φορτωμένο με κίτρινα όμορφα άνθη (τα οποία δίνουν σπόρους), που μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 9 μέτρα σε ύψος ! Στην κορυφή του, συχνά ξαποστένουν με ασφάλεια διάφορα πουλιά ενώ τα κοράκια συχνά τσιμπολογούν τα άνθη του αθάνατου. Την άνοιξη και το καλοκαίρι ο αθάνατος βγάζει μικρές παραφυάδες γύρω από τη ρίζα του. Είναι νέα φυτά που μοιράζονται το ριζικό του σύστημα με το μητρικό φυτό. Έτσι κοντά στις ίδιες θέσεις παρατηρούμε συχνά την ανάπτυξη νέων φυτών.


Από τα φύλλα του φυτού τα οποία είναι ινώδη μπορούν να παραχθούν ίνες από τις οποίες φτιάχνεται σχοινί ή χοντρό ύφασμα. Αν και το συγκεκριμένο είδος δεν είναι το φυτό από το οποίο φτιάχνεται η Τεκίλα, ένα άλλο είδος ποτού μπορεί να φτιαχτεί. Εάν το στέλεχος του άνθους κοπεί πριν από την ανθοφορία, ένα γλυκό υγρό που ονομάζεται aguamiel ("νερό μελιού") συγκεντρώνεται στην κοιλότητα της καρδιάς του φυτού που βρίσκεται εν μέρη κάτω από το έδαφος. Αυτό μπορεί να ζυμωθεί για να παραχθεί το αλκοολούχο ποτό που ονομάζεται pulque.


Γενικότερα η αγαύη χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο της ζάχαρης καθώς έχει γλυκιά γεύση. Η αρχαία φυλή των Αζτέκων στη Λατινική Αμερική έφτιαχνε μάλιστα χαρτί από την Agave Americana.