Τις ηλιόλουστες μέρες του καλοκαιριού μέχρι ακόμα και τους πρώτους μήνες του φθινοπώρου στην εξοχή της Ψίνθου μέσα στα βράχια και τις μεγάλες πέτρες αλλά ακόμα και σε εγκαταλελειμμένα παλιά πετρόχτιστα κτήρια μπορεί κανείς να παρατηρήσει υπό την μορφή σαύρας, ότι απέμεινε από τα τα μεγάλα προϊστορικά ερπετά που κάποτε κυριαρχούσαν στον πλανήτη. Πρόκειται για σαύρα περίπου 30 εκατοστών με μεγάλη ουρά και δεν είναι άλλος από τον κουρκούταβλο που υπάρχει σχεδόν σε όλα τα Δωδεκάνησα με διαφορετικές όμως ονομασίες.


Το πραγματικό του όνομα είναι κροκοδειλάκι και η επιστημονική ονομασία του Stellagama stellio (Linnaeus, 1758). Ανήκει στην ομοταξία των ερπετών (Reptilia) στην τάξη των Φολιδωτών (Squamata) και στην οικογένεια Αγκαμίδες (Agamidae). Είναι ημερόβια σαύρα και της αρέσει να λιάζεται με προτίμηση τα ξερά και πετρώδη εδάφη. Κουρκούταβλος ονομάζεται σε ολόκληρο το νησί της Ρόδου αλλά και στην Όλυμπο της Καρπάθου. Στην Χάλκη ονομάζεται κροκάς, στην Κάλυμνο κουρκούδιαλος, στην Ικαρία κορκόφιλας ενώ στην Κύπρο λέγεται κουρκουτάς. Άλλες ονομασίες είναι δράκος, σκουτζίκι, κασιδιάρης, σκούτζικας.


Όταν άνθρωπος πλησιάσει κοντά συνήθως το κοκοδειλάκι Stellagama stellio τρέπεται σε άτακτη φυγή - τρέχει τόσο γρήγορα που σχεδόν μοιάζει να σαν πετά ενώ στην πραγματικότητα κάνει μικρά άλματα - γιαυτό και θεωρείται ως μια «δειλή σαύρα» που το βάζει στα πόδια επειδή φοβάται. Στην πραγματικότητα όμως είναι μια εντελώς άκακη σαύρα που αν δεν νιώθει ότι απειλείται από την ανθρώπινη παρουσία ένας άνθρωπος μπορεί να την πλησιάσει αρκετά. Πολλές φορές μπορεί να βρίσκεται κοντά στους ανθρώπους χωρίς εκείνοι να το καταλάβουν αφού καμουφλάρεται περίφημα πάνω στις πέτρες και τα δέντρα υπό το φως του καυτού ήλιου.

Αν και οι σαύρες μοιάζουν με τα φίδια, δεν είναι φίδια. Τα περισσότερα είδη σαύρας έχουν τέσσερα πόδια και κινούμενα βλέφαρα και είναι αυτά τα δυο χαρακτηριστικά που τις κάνουν να διαφέρουν. Οι σαύρες που υπάρχουν στην χώρα μας και γενικότερα στην μεγάλη πλειοψηφία τους στον πλανήτη σήμερα είναι ακίνδυνες και δεν επιτίθενται στον άνθρωπο. Όμως υπάρχουν και οι εξαιρέσεις όπως η αρκετά μεγάλη σαύρα Κομόντο ή αλλιώς ο Δράκος του Κομόντο που φτάνει μέχρι και τα 3 μέτρα, η οποία ως γνωστόν επιτίθεται στον άνθρωπο και μπορεί κυριολεκτικά να καταβροχθίσει μωρά, μικρά παιδιά ακόμα και ενήλικες.